Ahududu Bitkisinde Sulama
Ahududu meyvesinden iyi verim alabilmek için sulama, önemli faktörlerden biridir. Özellikle hasat zamanı daha fazla sulama gerekir. Sulama, karık veya yağmurlama şeklinde yapılır. Ancak hasat döneminde yağmurlamadan kaçınılmalıdır. Orman içi bölgelerde yağışlar daha fazla olduğundan ve yazı serin geçtiğinden sulama ihtiyacı en aza düşer veya hiç yapılmaz.
Sulama suyunun kalitesi çok önemlidir. Özellikle ahududu bitkileri tuzluluğa duyarlı olduklarından bu konu özen gösterilmelidir. Ahududu bitkisinin kökleri, kuraklığa olduğu kadar aşırı suya da duyarlıdır. Özellikle az geçirimli topraklarda fazla su birikimi köklerde hastalıklara ve ölümlere neden olur. Buna göre sulama zamanının tespitinde tansiyometre kullanmanın çok büyük yararları vardır.
Ahududu bahçelerinde damlama sulama sisteminin yapılması gerekmektedir. Bu sistemde, bitkinin ihtiyacı kadar su zamanında ve yeteri kadar verilir. Burada sadece kök bölgesi ıslatıldığından, sulama suyu tasarrufu yapılır. Yabancı ot sorunu en aza indirilir. Ayrıca gübreleme de bu sistemle yapıldığından sulama ve gübreleme için iş gücü ihtiyacı çok azdır. Bitki gelişimi, verimlilik ve meyve kalitesinde önemli artışlar sağlanır.
Ahududu Bitkisinde İlaçlama
Ahududu bitkisinde karşımıza çıkan hastalıklar, Ahududu cücelik virüsü, ahududu yaprak kıvırcıklığı virüsü, ahududu mozaik virüsleri, kök kanseri veya kök uru, kök çürüklüğü, meyve çürüklüğüdür. Ahududu zararlıları ise; akarlar, afitler, tripsler, nematotlar olarak sıralayabiliriz.
Hastalık ve zararlılarla savaşta ilk şart, korunma önlemlerinin alınmasıdır. Bunun içinde;
- Yurtdışından veya bölge dışından getirilen fidanlar sertifikalı olmalıdır.
- Bölgede yaygın bir hastalık veya zararlı varsa buna dayanıklı çeşitler seçmeye çalışılmalıdır.
- Ahududu bitkilerinin toprak işleme, sulama, budama, gübreleme gibi bakım
- işlemleri zamanında ve tekniğine uygun olarak yapılmalı, bitkilerin kuvvetli gelişmeleri sağlanmalıdır.
- Hastalık ve zararlı riski olduğunda budama artıkları bahçeden uzaklaştırılmalıdır.
- Kimyasal savaş son çare olarak yapılmalıdır.
Ahududu Bitkisinde Gübreleme
Ahududu bitkileri organik maddelere fazla ihtiyaç duyarlar. Dikim sırasında bahçeye uygulanan yeşil gübreleme veya çiftlik gübresine 2-3 yılda bir ilaveler yapılır. Çiftlik gübresi, ahududu bahçesine yılın her döneminde verilebilir. Ancak en uygun zaman, sonbaharda, bitkilerin yapraklarını döküp kış dinlenmesine girdiği dönemdir. Çiftlik gübrelerinin ahududu bitkileri için bu çok yönlü yararlılığına rağmen, aşırı miktarda verilmeleri, zararlı sonuçlar doğurabilir. Örneğin sürgünlerin sonbaharda büyümeye devam ederek yapraklarını geç dökmeleri, kış dinlenmesine geç girmeleri ve sonbahar erken donlarından zarar görmeleri söz konusudur.
Toprağın su tutma kapasitesinin yükseltilmesi, fiziksel yapısının ıslahı ve bitki besinlerince zenginleştirilmesi için toprağa çiftlik gübresi ile ticari gübreler verilir. Ancak azotlu gübrelere çok dikkat edilmelidir. Çünkü azotun fazlası meyveyi yumuşatarak pazar değerini düşürür. Uygun dozda verilen azot, fosfor ve potasyumlu gübreler meyve rengi, kokusu ve lezzeti üzerinde olumlu etki yapar. Yüksek verim alabilmek için en uygun şekil, ocak usulü veya sıravari gübrelemedir.
Bitkisel materyalle yapılan malçlama işlemi de zamanla bitkilerin organik madde ihtiyaçlarının karşılanmasına yardımcı olur.
Gübre verilirken toprak tahlillerinin yapılması şarttır.
Ahududu bahçelerine azot, fosfor ve potasyum gibi ticari gübrelerin, gerektiği zaman ve gerektiği miktarlarda verilmeleri gerekir. Genel olarak azotlu gübreler sürgün ve meyve büyümesini arttırır. Fosforlu gübreler çiçek tomurcuğu oluşumunu düzenler, potasyumlu gübreler de sürgünlerin daha sık dokulu, hastalıklara ve kış soğuklarına daha dayanıklı, ayrıca meyvelerin daha kaliteli olmalarını sağlar.
Ticari gübrelerin eksikliği kadar fazlalığı da bitkilere zarar verir. Bu nedenle gübrelemenin yaprak ve toprak analizlerine göre, tavsiye edilen doz ve zamanda verilmeleri gerekir.
Bahçenin gübre ihtiyacının belirlenmesinde toprak yapısı, yörenin iklim durumu, yetiştirilen çeşit, o yılki sürgün gelişimi ve meyve verimi durumu, uygulanan sulama ve budama sistemi, bahçenin yaşı gibi çok çeşitli faktörler de etkili olur.
Azotlu gübreler ahududu bitkilerine erken ilkbaharda ve meyve gelişimi sırasında olmak üzere iki defa verilir. Azotlu gübreler, çiftlik gübresi uygulamasında olduğu gibi bitkilerin kök bölgelerine serpilerek verilir. Damlama sulama sistemi uygulanıyorsa azotlu gübre erken ilkbahardan yaz sonuna kadar uygulanır.
Fosforlu ve potasyumlu gübreler gerektiğinde, her yıl veya iki yılda bir uygulanır. Uygulama sonbahar-kış aylarında yapılır. Azotlu gübrelerden farklı olarak, fosforlu ve potasyumlu gübreler bitkilerin kök bölgeleri kenarlarına, toprağa 20-30 cm derinlikte gömülerek uygulanır. Fosforlu ve potasyumlu gübrelerin formları da önemlidir. Fosforlu gübreler genellikle asit formda olup, toprak pH’ı düşük olmadığı durumlarda yararlıdır. Potasyumlu gübrelerin klorlu formu ahududu için zararlıdır, sülfat formu kullanılmalıdır.
Azot, fosfor ve potasyumun yapraklardan uygulanan sıvı formları da bulunmaktadır. Genel olarak çeşitli mikro elementleri içeren sıvı gübreler, gerek duyulduğunda ve çok acil durumlarda kullanılır. Bunların etkileri daha çabuk, uygulanmaları daha kolay, ancak fiyatları daha yüksektir.
Ahududu Bitkisinde Budama ve Destekleme Sistemi
Ahududularda budama daha çok zamanına göre yapılmaktadır. Bunları kısaca değinecek olursak;
Dikim budaması: Dikimden hemen sonra çubuklar 20-30 cm. yüksekliğinde kesilirler. Dikim budaması, İlkbaharda 2-3 veya 4 adet kuvvetli gelişen çubuklar bırakılır, diğerleri dipten çıkarılmalıdırlar. Ayıklama yaparken bırakılan dallar arasında en az 20-25 cm. kadar bir mesafenin olması gerekir.
Kış budaması: Ahududular taç kısımları ile 2 yıllık, toprakaltı (kök) kısmı ile çok yıllık bir bitkidir. Bırakılan çubuklar birinci yıl olgunlaşır, ikinci yıl meyve verdikten sonra kururlar. Bu dallar hasattan sonra veya sonbaharda toprak yüzeyine yakın bir yerden kesilip tellerden temizlenmelidir. Kök dibinden çıkan yeni sürgünlerden ertesi yıl için her kümede en kuvvetli gelişmiş olan 3-4 bağ bırakılıp diğerleri yine temizlenir. Kış budaması için en uygun zaman sonbahar veya ilkbahar başıdır.
Yaz budaması: Yazın tepe alma yapıldığı gibi fazla dalların da ayıklanması yapılmalıdır. Çok sıcak aylarda tepe alma sakıncalıdır. Ancak tekleme yapılır. Zayıf ve yere yakın dallar kesilir. Genel olarak iri meyveler kuvvetli dallarda 15 cm. uzunluğundaki meyve dalcıklarında olmaktadırlar. O halde budama yapılırken bu, göz önünde bulundurarak fazladan oluşan koltukların bir kısmını temizleyip meyve dalcıklarını kuvvetlendirmek gerekmektedir. Budama, meyve sayısını biraz azaltsa da, meyvenin irileşmesi ve kaliteyi yükselttiği için pazar değerini artırır. Bu bakımdan budamaya önem verilmelidir.
Gençleştirme budaması: Ahududularında gençleştirme işlemi de yapılmalıdır. Yıllar geçtikçe kök kısmı yaşlanmaya yüz tutar, yeni dallar azalır ve böylece verimde ve kalitede düşüklük olur. Bunu ortadan kaldırmak için, 5-6 yılda bir ahududularının toprak altındaki yaşlı kök kısmı kesilir. Kesimden hemen sonra ocaklara bol miktarda çiftlik gübresi ve ticari gübre verilmelidir. Bu işlemle ahududularının ömrü uzatılmış olur. Aynı tesiste 12-15 yıl yetiştiricilik yapılabilir.
Ancak son yıllarda ahududuların budamasında özellikle çeşitler dikkate alınarak yapılır. Kırmızı ahududuların yaz veya sonbahar dönemi ürün vermeleri budama özelliklerinde farklılıklara neden olur. Yine ahududu çeşidinin kırmızı, mor, siyah veya sarı olması da budama özellikleri üzerine etkilidir.
Yazın meyve veren kırmızı ve sarı ahududular
Gelişme sezonu süresince yapılması gereken budama, büyüme mevsiminde ahududularda hiçbir kesme işlemi uygulanmamalıdır. Şayet sürgünler çok uzamışsa bunları kesmek yerine telli terbiye sistemine almak daha iyi olur. Meyve hasadından sonra meyve sürgünleri uzaklaştırılmalıdır. Bu genellikle, hava ve yetiştirme koşullarına bağlı olarak, haziranın sonunda temmuz ayının başında yapılır. Meyve sürgünlerinin uzaklaştırılması önemli hastalıkların azalmasına ve yeni gelişen sürgünler için sıra üzerinde daha iyi bir ışıklanma ve havalanmanın sağlanmasına neden olur.
Dinlenme dönemi yapılması gereken budama ise tomurcuklar patlamadan hemen önce ve don riskinin geçtiği kışın sonunda ve ilkbahar başlarında budama yapılmalıdır. Kışın zarar gören sürgünlerin ölü bölgeleri mutlaka kesilmelidir. Bu genellikle 1 cm kadar uzunluktaki sürgün ucu bölgesidir. Bununla birlikte sert kışlardan sonra ölen bölge nedeniyle kesilmesi gereken uzunluk yaklaşık 2 cm kadar olabilir. Şayet çit şeklinde bir yetiştiricilik yapılıyorsa sıraların genişliği 50 cm veya biraz daha az tutulmalıdır. Sıra alanlarının dışındaki bütün bitkiler kesilmeli ve uzaklaştırılmalıdır. Çapı 1 cm civarındaki küçük zayıf sürgünler kesilerek uzaklaştırılır.
Yaz dönemi ürün veren kırmızı ahududularda dinlenme döneminde zayıf gelişen sürgünlerin temizlenmesi:
Yazın meyve veren kırmızı ahududular yılda iki kez budanır. Birincisi ilkbaharda, ikincisi ise hasattan hemen sonra yapılır. İlkbahar budaması mart sonu veya ilkbahar başında zayıf gelişen sürgünlerin tamamının temizlenmesi şeklinde yapılır. İkinci budama ise meyvelerin hasadından hemen sonra kuruyan meyve sürgünlerin temizlenip uzaklaştırılması şeklinde yapılır. Yine hasattan sonra yeni gelişen sürgünler ve dip sürgünlerinin sayısı azaltılmalıdır. Bu işlem esnasında zayıf gelişen sürgünlerin temizlenmesine öncelik verilir. Her 30 cm’lik çit için 1,5 cm veya daha büyük çapa sahip kuvvetli gelişen 4 veya 5 sürgünün bırakılması yeterlidir. Şayet yeteri kadar kuvvetli gelişen sürgün yoksa her 30 cm’lik çit için en iyi gelişme gösteren iki sürgünün bırakılması doğru olur.
Kırmızı ahududu sürgünleri üzerinde meyve veriminin oransal dağılımı:
Sonbaharda meyve veren kırmızı ve sarı ahududular
Bu ahududu çeşitleri, biri temmuz ayının ilk dönemleri diğeri ise ağustos sonu veya eylül ayında olmak üzere, yılda iki defa ürün verir. Bununla birlikte yılda tek ürün alınmasının daha iyi olduğu gözlenmiştir. Bunun için daha az miktarda ve daha düşük kalitedeki yaz ürünü alınmayarak sonbahar ürününün daha kaliteli ve daha yüksek düzeyde olması sağlanır. Bu yöntemin hastalık zararını da azalttığı belirlenmiştir.
Sonbahar ürünü veren kırmızı ahududuların ilk yıl budamaları yapılmaz. İlk yıl bitkinin kendi halinde gelişerek doğal formuna ve kuvvetine erişmesine izin verilir. İlk yıldan sonra budamalar her yıl peşi sıra yapılmalıdır. İlkbahar budamaları toprak henüz soğukken ve gelişmenin henüz başlamadığı dönemde (genellikle mart ortası veya sonu) yapılmalıdır. Elle, dönerli biçme makinesi veya diğer mekanik aletlerle toprak üzerindeki bütün gelişen sürgünler kaldırılır. Bu kesme işlemi esnasında 2,5-5 cm uzunluğundaki bitkiler biçimden sonra genellikle toprak yüzeyinde kalır. Ağustos veya eylül başlarında meyveler o mevsimin sürgünleri üzerinde oluşacaktır.
Siyah ve mor ahududular
Dinlenme dönemi yapılması gereken budama tomurcuklar şişmeden önce soğuk hava koşullannın tehlike arz etmediği kış ortası veya ilkbahar başlarında yapılmalıdır. Siyah ahududular budanırken, yan dalların 30 cm uzunluğunda bırakılması gerektiği unutulmamalıdır. Yan sürgünlerin 250 cm veya daha uzun gelişebileceği, bundan dolayı da iri bir bitki gelişiminin olacağı unutulmamalıdır. Mor ahududular siyah ahududulardan daha uzun gelişirler. Bu yüzden yan dallar yaklaşık 50 cm üzerinden budanmalıdır. Sürgün üzerinde zayıf ve cılız gelişen yan sürgünler temizlenmelidir. Tüm bu budama uygulamaları meyve miktarı ve kalitesi üzerinde çok ciddi artışlara yol açar.
Siyah ve mor ahududular fazla miktarda dip sürgünü geliştiremezler, bunun yerine ana bitkinin bulunduğu yerde bir salkım veya küçük bir tepe görünümü veya ocak görünümü oluştururlar. Yaklaşık 1,5 cm kalınlığındaki sürgünler dinlenme döneminde kesilip alınmalıdır. Her ocakta veya tepede 5-7 adet sürgünün olması sağlanmalıdır.
Siyah ve mor ahududularda budamadan önce ve budamadan sonraki görünümler:
Gelişme sezonu süresince yapılması gereken budama siyah ve mor ahududular yaz döneminde birinci yıl sürgünlerinin uç alma şeklinde budanması gerekir. Uç alma işlemi, mor ahududu sürgünleri 75-100 cm uzunluğa eriştiğinde, siyah ahududular ise 50-60 cm uzunluğa eriştiğinde, üstten itibaren 10 cm kadar kesme şeklinde yapılmalıdır. Bu işlem kuvvetli yan dal gelişimini teşvik edecektir. Yan dal sayısı meyve verimini doğrudan etkiler.
Mor ve siyah ahududularda uç alma işlemi:
Hasattan sonra tüm meyve sürgünleri kesilip araziden uzaklaştırümahdır. Böylece hastalık ve zararlı problemleri ciddi düzeyde azalacaktır.
Temel budama işlemleri özeti:
Ahududuların budama takvimi:
Ahududu bitkisinin sürgünleri gevrek ve tam odunlaşmamıştır. Bu yüzden sürgünler, yere yatma eğilimindedir. Ticari bahçelerde bakım ve hasat işlemlerinin daha rahat yapılması için ahududu sürgünlerinin bir herek veya tel ile dik durmalarının sağlanması gereklidir. Ahududu bahçesinin telli terbiye sistemi ile tesis etmenin getireceği faydalar şunlardır:
- Yetiştiriciliğin daha kolay olmasını sağlar.
- Budama, ilaçlama gibi bakım işlerinde kolaylık sağlar.
- Sürgünlerin yere temasını önleyerek meyvelerin daha temiz ve daha kolay toplanmasını sağlar.
- Mekanizasyon ile hasat işlemlerinde büyük kolaylık sağlar. Özellikle dikenli çeşitlerin bakım ve hasat işlemeleri kolaylaşır.
- Meyvelerin toprağa temas etmesi engellendiği için çürüme ve hastalıklar azalır.
- Sürgünlerin dik durması sonucu güneşlenme ve havalanma daha iyi gerçekleşir. Bu meyvelerin daha güzel renkli ve lezzetli olmasını sağladığı gibi sürgünlerin hastalık ve zararlılardan daha az etkilenmesine yol açar.
- Verim düzeyinde belirgin bir artış elde edilir.
Terbiye sistemleri yetiştiricilik tekniklerinin gelişmesiyle birlikte çeşitlilik kazanmıştır. Özellikle telli terbiye sistemleri ciddi gelişme göstermiş ve çeşitlenmiştir. Ticari yetiştiricilik yapılması planlanıyorsa mutlaka telli terbiye sistemi uygulanmalıdır. Merak veya küçük ev bahçelerinde telsiz veya herek sistemi ile yetiştiricilik yapılabilirse de basit telli sistemler kurmak daha faydalı olur. Kısaca terbiye sistemlerine değinecek olursak;
Herek (ocak) sistemi; Eski bir yöntemdir. Günümüzde ticari yetiştiricilik tiplerinde pek kullanılmamakla birlikte ev veya merak bahçelerinde kullanılabilir. Telli sistemlerin kurulamadığı, çok eğimli, yerlerde kurulabilir. Bu terbiye sisteminin esası yetiştiricilik tipinden kaynaklanır. Ocak sistemi yetiştiricilik herek kullanmayı çoğu kere zorunlu kılar. Çizgi halinde yetiştirilen ahududu bahçelerinde, çizgi boyunca 1-1,5 m aralıklarla dikilen kazıklara çevrelerinde yer alan sürgünlerin bağlanması biçiminde de uygulanabilmektedir.
Kırmızı ahududu sürgünleri yere çakılı bir herek üzerine terbiye sistemi:
Bu terbiye sistemine, daha çok, kırımızı ahududular uygundur. Ocakta yer alan 5-7 kırmızı ahududu sürgünü, tam ortalarına çakılı bir herek üzerine bağlayarak kurulur. Herek boyu ahududu çeşidine göre değişebilir, ancak 1,5-2 m boyunda ve 5-10 cm kalınlığında olması yeterlidir. Bir bağlama ipiyle uca yakın bir bölgeden ve ortadan olmak üzere iki yerden bağlanmalıdır. Sürgünlerin herek üzerine bağlanması esnasında zarar görmemeleri için uygun bir malzemenin seçilmesi önemlidir. Keskin ve sert bağlama malzemesi yerine yumuşak bağlama malzemeleri tercih edilmelidir. Rüzgarlı havalarda veya aşırı yüklü sürgünlerde sürgünlerin zarar görmesine neden olmayacak bağ malzemeleri kullanılmalıdır.
Herek sistemi uygulanması zaman ve masraf açısından sorunludur. Kâr yükünün fazla olduğu bölgelerde kırılmalara neden olabilir. Aşırı rüzgarlı alanlarda ciddi hasarlar ortaya çıkabilir. Bu yüzden pek tercih edilmez. Elde edilen meyvelerin kalitesi oldukça yüksektir, ancak meyve miktarı düşük kalır. Hasat işlemi zordur.
Son yıllarda sonbahar ürünü veren kırmızı ahududularda, siyah ve mor ahududularda telli terbiye sisteminin kurulması, avantalarından yararlanmak amacıyla, yaygınlık kazanmıştır. Günümüzde tüm ahududu çeşitlerinde telli terbiye sistemi kurulumu yaygın bir yetiştiricilik anlayışı olarak gelişmiştir. Telli terbiye sistemi çit sistemi ile birlikte uygulanmaktadır. Çit sistemi, ahududu sürgünlerinin 40-60 cm genişliğinde bir alan içinde yetiştirilmesi esasına dayanır. Bu genişliğin dışında sürgün gelişimine kesinlikle izin verilmez. Çit içersinde sürgünler arasında 10-20 cm kadar mesafe bulunur. Dinlenme döneminde budama yapılırken bu esaslara dikkat edilerek sürgünler bırakılır. Aşırı rüzgârların mevcut olduğu alanlarda bu sistem sorun çıkartabilir. Bu yüzden aşırı rüzgâr alan bölgelerde gerekli önlemler mutlaka alınmalıdır.
Telli terbiye sistemi maliyeti arttırıcı ve uygulaması zor bir sistem olmasına karşın çeşitli faydaları nedeniyle yaygınlık kazanan bir terbiye sistemidir.
Telli terbiye sistemleri, sürgünlerin en fazla iki yıllık olması nedeniyle, bitkinin alacağı şekil üzerinde etkili olmaz. Bununla birlikte sürgün üzerinde sürgün üzerinde daha fazla meyve oluşumu için yüzey alanının büyümesine yardımcı olur. Telli terbiye sistemlerinde isimlendirmeler dikilen kazıkların şekli ve sürgünlere verilen şekillerle ilişkilidir. Genelde, ahududularda, telli terbiye sistemlerinde toprak yüzeyi üzerinde olmak üzere 1,6-2 m uzunluğunda “I”, “T”, “+”, “X” ve “V” biçimindeki destekler kullanılır. Günümüzde kurulum kolaylığı nedeniyle daha çok “I” ve “T” sistemleri kullanılmaktadır. Bu destekler ahşap olabileceği gibi beton ya da demirden de imal edilebilir. Telli terbiye sistemlerinde, şayet en üstte çift tel bulunacaksa iki tel arasındaki mesafenin 50-100 cm olması faydalı olur. Teller arasındaki mesafeyi çeşitlerin kuvvetli sürgün oluşturup oluşturmadığına ve destek sistemine göre belirlemelidir. Zayıf sürgün gelişimi gösteren çeşitlerde iki tel arası mesafe daha dar tutulmalıdır. “X” ve “V” destek biçimlerinde daha geniş tel aralığı bırakılabilir. Destek sistemleri sıra üzerinde 5-6 m aralıklarla yerleştirilerek inşa edilmelidir. Teller sıranın başından sonuna kadar gergin biçimde tutturulmalıdır. Sürgünlerin düzgün kalmalarını sağlamak için yerden 0.75-1.20 m yüksekliğinde tellerde çekilebilir. Yüksekliğin düzeyi çeşidin sürgün boyu ile ilişkili olarak düşünülmelidir.
“I” telli sisteminde sürgünlerin demet biçiminde bir arada bağlanması:
Sürgünlerin yerleşim biçimlerine göre demet ya da yaygın diye terimler kullanılır. Demette, 5-7 adet sürgün en üstteki tel üzerinde birlikte bağlanır. Destek olması için ikinci bir bağ sürgünlerin orta bölümüne de yapılabilir ya da tüm sürgünler bağımsız olarak tel üzerine tutturulur veya yatırılır. Şayet en üstte iki tel var ise sürgünlerin eşit şekilde her iki tel üzerinde yer almasını eşit sayıda bulunmasına özen gösterilmelidir. Sürgünlerin geliştiği yaz döneminde veya sonbahar döneminde sürgünlerin bağlama işi yapılabilir.
“I” ve “T” telli sisteminde sürgünlerin farklı bir demet uygulama biçimi:
“I” ve “T” telli terbiye sisteminde sürgünlerin yaygın formda yerleştirilmesi:
“+” telli terbiye sistemin uygulanmasıyla ilgili bir örnek:
“T” telli terbiye sisteminin uygulanması:
“T” telli terbiye sisteminin uygulanması:
“T” telli terbiye sisteminde ortadaki teller alınması:
Altta ve merkezde tellere izin verilmeyen farklı bir “T” telli terbiye sistemi:
Ahududu Üretiminde Yardımcı Kültürel İşlemler
Ahududu bitkisinin sürekli toprak neminin karşılanmasında ve yabancı ot kontrolü için malçlama yapılır. Malçlama, ahududu sürgünlerinin oluşturduğu çit boyunca serilmesidir. Ek bir iş gücü ihtiyacına karşılık, toprak nemini muhafazası yanında, yabancı ot mücadelesini kolaylaştırmakta, meyve kalitesi ve verimlilikte artış sağlamakta, sulama suyu ihtiyacını azaltmaktadır. Yeni tesis edilen ahududu bahçelerinde ilk 2-3 yıl uygulanmamalıdır. Dikilen fidanların kök boğazı ve köklerinden sürgün çıkışı ve sıra boyunca fidan aralarını doldurması beklenmelidir.
Lütfen yorum bırakın.