Cumhuriyet Dönemi Geleneksel Süsleme Sanatları
Süsleme sanatları yüzyıllar boyu geleneksel Türk Kültür ve Sanatı’nın önemli bir bölümünü oluşturmuştur. Orta Asya’dan Anadolu’ya taşınan süsleme sanatları, Selçuklu ve Osmanlı dönemlerinde büyük önem kazanmış ve yüzyılların birikimi ile Cumhuriyet dönemine ulaşmıştır.
Necmeddin Okyay’a ait bir ebru çalışması:
Mustafa Düzgünman’a ait bir ebru çalışması:
Ebruyu 20. yüzyılda günümüze taşıyan kişi Hafız Necmettin Okyay’dır. Necmettin Efendi Hatip ebrularındaki arayışı geliştirmiş ve bugünkü çiçekli ebruyu ilk uygulayan ebrucu olmuştur. Bu sebeple de çiçekli ebrulara ‘Necmettin Ebrusu’ da denilmiştir. Minyatür sanatının Türk sanatında hala yer etmiş olmasına en çok emeği geçen ise Ord. Prof. Dr. Süheyl Ünver’dir. 1900’lü yılların başında tıp öğrencisiyken güzel sanatlara olan ilgisi sonucu ebru, tezhip, minyatür ve hat öğrenen Ünver, Cumhuriyet sonrası Osmanlı’dan kalan değerli eserlerin elden çıkarıldığı, korunmasız bırakıldığı bu dönemde yok olan eserlerin resimleri ile kaydedilmesi fikrini hayata geçirdi.
Ebru, hat, minyatür geleneklerinin devamı için bir atölye kurdu ve çalışmalara başladı. Resimle kaydetme fikri o kadar işe yaradı ki, örneğin depremle yıkılan Kuleli Askerî Lisesi binası bile onun sulu boya resimlerine bakılarak tamir edildi.
1936 yılında Devlet Güzel Sanatlar Akademisi’nde Türk Süsleme Sanatları bölümü açılmış; tezhip, hüsnühat, ebru, minyatür ve çini deseni eğitimi verilmeye başlanmıştır. Günümüzde İstanbul ve İzmir’deki üç üniversitede (Mimar Sinan, Marmara, 9 Eylül Üniversiteleri) ana branş olarak süsleme sanatları eğitimi verilmektedir.
Bunun yanı sıra Kültür Bakanlığı Güzel Sanatlar Genel Müdürlüğü tarafından da geleneksel Türk süsleme sanatlarının yaşatılması amacıyla birçok faaliyet yürütülmektedir. Bu alanda ürün veren sanatçıları, günümüzün sanat anlayışı ve zevkine uygun çağdaş yoruma özendirmek ve sanatçıların son eserlerini sergilemek amacıyla 1986 yılından itibaren “Türk Süsleme Sanatları Sergisi” düzenlenmektedir.
Lütfen yorum bırakın.