Kiraz Üretimi | Meyve Yetiştirme

Kiraz Yetiştiriciliği

Kiraz Bitkisinin Tanımı ve Önemi

Kiraz (Prunus avium), gülgiller (Rosaceae) familyasından Giresun, Güney Kafkasya, Hazar Denizi ve Kuzeydoğu Anadolu’da doğal olarak bulunan bir meyve ağacıdır.

Kiraz yetiştiriciliğinin yapıldığı en eski yer Anadolu’dur. Dünyada 1500 civarında kiraz çeşidi bulunmaktadır.

Kiraz üretimimizin hemen hemen tamamı dünyanın en önemli kirazları arasına girmiş olan ve Avrupa’da ‘Türk Kirazı’ olarak bilinen 0900 Ziraat çeşidinden oluşmaktadır. Son yıllarda yetiştiriciler tarafından Sweet Heart, Celeste, Kordia, Regina, Sunburst, Summit gibi yeni bazı kiraz çeşitleri de denenmeye başlanmıştır.

Kiraz dünyada geniş bir yayılım göstermektedir. Ancak ticari anlamda üretimi Türkiye, ABD, İran ve İtalya gibi ülkelerde yapılmaktadır. Yıllara ve iklim şartlarına göre değişmekle beraber dünya kiraz üretiminde ilk sıralarda yer alan Türkiye, kiraz ihracatında da söz sahibi ülkelerden biridir. Kiraz üretimi ülkemizde başlıca Kemalpaşa (İzmir), Manisa, Akşehir, Ereğli ve son zamanlarda Hadim ve Taşkent (Konya), Sultandağı (Afyon), Uluborlu (Isparta), Honaz (Denizli), Andırın (Kahramanmaraş), Ulukışla (Niğde), Çanakkale, Malatya, Tokat, Amasya, Edirne, Pozantı (Adana) bölgelerinde gerçekleşmektedir.

Türkiye’nin çok farklı fiziki koşulları nedeniyle, bölgeler arasında kirazın olgunlaşması bakımından 1,5 aya varan farklılıklar görülebilmektedir. Modern tarım yöntemlerinin kullanılmaya başlanmasıyla birlikte kirazda verim ve kalite de artmaktadır.

Kiraz ağaçları üzerinde 3. yaşından itibaren tek tük meyve görülmeye başlar, 5-6 yaşında verime başlasa da ekonomik olarak 10-12 yaşında tam verime yatmakta ve 30-50 yıl ekonomik olarak verim vermektedir. Hastalık ve zararlılardan korunmuş, yerini sevmiş bazı numunelik kiraz ağaçlarının 100 yaşını geçtiği halde verim verdiği görülmektedir. Ülkemiz koşullarında verim ağaç başına ortalama 25-30 kg’dır.

Kiraz Meyvesinin Ülke Ekonomisindeki Yeri

Son yıllarda kiraz yetiştiriciliğinde ülkemiz oldukça mesafe almış, ihraç firmaları artmış, üretim girdileri konusunda sıkıntılar azalmış, soğuk hava ve paketleme tesisleri istenen düzeyde olmasa da daha iyi durumdadır. Yetiştiriciler tüccarın istediği kirazı üretme konusunda daha da bilinçlenmiş böylece daha fazla gelir getiren çeşitleri daha kaliteli üretir olmuştur. Kaliteli ürün her zaman daha iyi gelir getirmektedir.

Devlet İstatistik Enstitüsü’nün verilerine göre, 1988 -2011 yılları arasında ağaç sayısı 4.693.000’den 14.740.000’e çıkmış, verim ise 135.000 tondan 417.905 tona çıkmıştır.

Türkiye’de kiraz ağaç sayısı 23 yılda %314, üretim ise %309 oranında artış göstermiştir. Hali hazırda dikili olup da verime yatmamış 7.409.000 adet kiraz ağacı mevcudumuzla dünya üretimindeki birinciliğimizi uzun yıllar koruyacağa benzemektedir.

Kiraz üretim artışındaki en önemli sebepleri şöylece sıralayabiliriz:

• Ülkemizde kiraz yetiştiriciliğine oldukça uygun coğrafik ve ekolojik yapının bulunması,
• Dış pazar olanaklarının gelişmesi, Avrupa’nın yetiştiricilikte kendine yetememesi,
• Türk kirazının aromasının ve albenisinin üstün olması,
• Tüccar ve ihracatçı firmaların pazarlamanın önemini daha iyi kavranması,
• Devletimizin kiraz yetiştiricisine yaptığı desteklemeler.
• Üretimi arttırmak için İl ve İlçe Tarım Müdürlükleri tarafından üreticilere kiraz fidanı dağıtılması,
• İhracatçı firmaların teknik destek ve bilgi sağlamaları, çiftçileri dünyanın istediği kiraz özellikleri konusunda, tarım teşkilatı çalışanları ile eğitmeleri,
• Çiftçilerce kaliteli ürünün daha fazla gelir getirdiğinin anlaşılması,
• Dünyada ve ülkemizde kirazın insan sağlığına olan faydalarının daha iyi anlaşılır hale gelmesidir.

Sanayide kullanılan birkaç çeşit dışında üretilen kirazın hemen hepsi taze olarak tüketilmektedir. Taze olarak çok beğenilerek yenildiği gibi pastacılıkta, şekerlemecilikte ve içki yapımında kullanılır. Reçel yapımında da kullanılmaktadır.

2000 yılı verilerine göre dünya kiraz üretimi 1.769.197 ton olarak gerçekleşmiştir. Türkiye kiraz üretiminde dünyada ilk sırada yer almaktadır. Dünya kiraz üretiminin %13’ü ülkemiz tarafından gerçekleşmektedir. Türkiye’yi önemli kiraz üreticisi ülkelerden İran, ABD, İtalya, Almanya ve İspanya takip etmektedir. Söz konusu 6 ülkenin Dünya kiraz üretiminden aldığı pay %59,5’tir.

Önemli kiraz üreticisi ülkeler ve dünya üretimi içindeki payları (2000):

Kiraz Meyvesinin İnsan Sağlığına Olan Faydaları
Kirazda A, C ve B vitaminleri ile potasyum, magnezyum, sodyum, kireç, çinko ve demir mineralleri bulunur. Kiraz, yüksek ölçüde lif içerir. Sulu ve şekerli bir meyvedir.

• Vücudun hastalıklara karşı direncini artırır.
• İdrar söktürücüdür. Zararlı maddelerin atılmasını sağlar.
• Kabızlığa iyi gelir. İshali keser.
• Böbreklerin etkili bir şekilde çalışmasına yardım eder. Böbreklerde kum ve taşların oluşumunu önler. Böbrek kumu ve taşı varsa döker.
• Kanı temizler ve sivilce gibi cilt sorunlarını önler. Kolesterolü ve kan şekerini düşürür.
• Damar sertliğine, romatizma, gut hastalığı ve dizanteriye iyi gelir. Sinirleri kuvvetlendirir.
• Ayrıca kirazın bir diğer özelliği de çok iyi bir ağrı kesici ve ateş düşürücü olmasıdır.
• Kirazın meyvesinin dışında çiçekleri, meyve sapları, ağaç kabukları ve yaprakları da kullanılır; sapları kurutulduktan sonra kaynatılıp çay yapılırsa idrar söktürür ve vücuttaki zararlı maddeleri temizler. Kiraz çiçeği kaynatılıp suyu içilirse nezleye ve öksürüğe iyi gelir.
• Kiraz suyu derideki kırışıklıkları gidermede etkilidir. Pembe kiraz ezilerek yıpranmış ciltlere maske yapılabilir.
• 20 adet kirazda 12 – 25 miligram arasında antosiyanin bulunmaktadır; bu da bir aspirinden on kat daha etkilidir.

Önemli Kiraz Çeşitleri

Dünyada 1500’ün üzerinde kiraz çeşidi vardır. Ülkemizde yaklaşık 50 kiraz çeşidinin yetiştiriciliği yapılmakla birlikte önemli bazı çeşitler şunlardır;

Cristobalino, Early Burlat, Turfanda, Vista, Metron Premier, Metron Bigarreau, Larian, Noir De Guben, Stella, Van, Bing, Lapins, Bigarreau Gaucher, Noble, 0900 Ziraat, Metron Late, Starks Gold, Sweet Heart, Sun Burst, Ferrovia, Gorgia, Hedelfinger, Kordia, Gılli, Summit, Rainier, Lambert, Noble, Regina, Techloven’dir.

Son yıllarda geliştirilen kendine verimli çeşitler ise; Stella, Celeste, Isabelle, Lapins, Sunburst, Sweethart ve New Star’dır.

Ülkemizde en fazla yetiştirilen ve ihraç edilen kiraz çeşidi 0900 Ziraat’tir. Yetiştiriciliği önerilen kiraz çeşitleri için uygun dölleyici çeşitler önem sırasına göre aşağıda belirtilmiştir. Bu belirlemede, isimleri tekrarlamamak için çeşitlere verilen numaralardan yararlanılmıştır.

Edirne : 6, 8, 11,13, 16, 19, 20, 24
Turfanda : 3, 7,11
Early Burlat : 2, 7, 11
Starking Hardy Giant : 6, 10, 11
Durona Dicesena : 6, 11, 16
Visto : 1, 4, 5, 10, 12, 13, 14, 18
Merton Premier : 2, 3, 11, 13, 14, 15
Merton Bigarreau : 1, 16, 17, 19, 20, 23
Larian : 10, 13, 14
Berryessa : 4, 6, 13, 14, 15
Noir De Guben : 1, 2, 3, 4, 5, 7, 13, 14, 18, 22
Stella : Kendine verimli
Van : 1, 6, 7, 10, 11, 14, 15, 23
Bing : 6, 7, 10, 11, 13
Bigarreau Napolean : 6, 7, 10, 11, 13
Bigarreau Gaucher : 1, 5, 8, 17, 18, 20, 23, 24
Noble : 9, 16, 20, 23, 24
Bella Di Pistoia : 6, 11, 16
Karabodur : 1, 8, 13, 16, 24
Merton Marvel : 1, 8, 17, 24
Karagevrek : 6, 16
0900 Ziraat : 16, 23, 24
Lambert : 8, 13, 16, 22, 14
Merton Late : 1, 8, 16, 19, 20, 23

Kiraz olum tarihleri cetveli (Kiraz olum tarihleri Bursa yöresi içindir.):

Kiraz Bitkisinin Genel istekleri

Kiraz Bitkisinin İklim İsteği

Türkiye’de iyi bir kiraz ekolojisi vardır. Kirazın soğuklama gereksinimi 7,2 C°’nin altında 1000 saatten fazla olduğu için, yayla bölgeler ya da kışları soğuk geçen bölgelerde yetişmektedir.

Kiraz yetiştiriciliği için iklim faktörlerinden en önemlisi sıcaklıktır. Kirazlar genellikle aşın düşük ve yüksek sıcaklıklara dayanamazlar. Kirazlar yazları serin geçen yerleri severler. Sıcaklık 35 C°’nin üzerinde olduğu zaman kirazlar olumsuz etkilenir. Kiraz yetiştiriciliği, özellikle kışın sıcaklığın sık sık -25 C°,-30 C°’nin altına düştüğü alanlarda başarılı olmamaktadır. Kirazlar, ilkbahar geç donlarından sık sık zarar görmektedir. Çiçek tomurcukları -2,4 C°’ye kadar dayanabildiği halde, açmış çiçekler -2 C°’de donarlar. Çiçekten sonra oluşan küçük meyveler ise -1,1 C°’de donar. Özellikle ilkbahar geç donlarının görüldüğü yerlerde don cebi oluşturacak yerler, dar vadi tabanları ile hâkim rüzgârı direkt gören yerlerde bahçe kurulmamalıdır.

Kış soğuklama ihtiyaçları karşılanmamış kirazların çiçeklenmelerinde gecikme ve düzensizlikler görülmektedir. Bu durum özellikle Lambert, Napolyon ve Bing gibi yüksek soğuklama ihtiyaç gösteren kiraz çeşitlerinde daha belirgindir.

Kiraz yetiştiriciliğinde yağışın yıl içerisine düzenli olarak yayılması istenir. Genel olarak 600 mm yağış alan yerlerde kiraz yetiştiriciliği sulamaya gerek kalmadan yapılabilirse de, modern bahçe tesisinde sulama imkânları karşılanmadan bahçe kurulmamalıdır.

Kirazların çiçeklenme ve meyve oluşumu esnasında havaların yağışlı gitmesi istenmez. Zira çiçeklenme zamanında yağan yağmur döllenmeyi güçleştirir. Meyve olgunlaşması esnasında yağabilecek yağmur meyvelerin çatlamasına neden olarak pazar değerini düşürür. Çiçeklenme zamanında sıcaklığın 12 C°’nin altında olduğu durumlarda arı ve böcekler çalışmaz bu da meyve tutumunu olumsuz etkiler.

Tüm bu olumsuzluklara rağmen kiraz ağacı yüksek rakımlı yaylalarda, Erzurum gibi çok soğuk memleketlerde bile yetiştirilebilecek nadir meyvelerdendir. Meyvesini erken olgunlaştırması, yaprağını erken dökmesi yetiştiricilik açısından en büyük avantaj larındandır.

Kiraz Bitkisinin Toprak İsteği

Kiraz toprak istekleri açısından hassas bir ağaçtır. Bahçe kurulacak yerin toprağı iyi etüt edilip öyle karar verilmelidir. Toprak istenilen özellikte değilse kiraz anaçlarının seçimi ile problem aşılmaya çalışılır bu da mümkün olmazsa başka bir yetiştiriciliğe geçilmelidir.

İyi drene edilmiş, derin, havalanabilen ve yaz aylarında düzenli olarak sulanabilen, pH 6-7 arasında, organik madde oranı % 2’nin üzerindeki topraklar kirazlar için en uygun topraklardır.

Uygun olmayan toprak şartlarının yol açacağı problemler şöyle özetlenebilir:

• İyi drenaja sahip olmayan, ağır ve çok su tutan topraklar verimsiz gençlik kısırlığı dönemini uzatır, zamklanmaya sebep olarak ağaç ömrünü kısaltırlar.
• Kuru, fakir topraklarda ağaç zayıf gelişir ve seyrek meyve dalları meydana gelir. Meyveler küçük kalır. Meyvenin kabuk ile çekirdek oranı artar. Bu durum ise ağacın kuraklık ve dondan etkilenme riskini arttırır.
• Fazla kireç sürekli kloroz sebebidir. Devamlı surette demir, çinko, magnezyum, potasyum eksiklik semptomları görülür. Bunların giderilmesi ise daima masraf gerektirir.
• Ağır-killi topraklar da kök boğulmalarına sebep olurlar. Başlangıçta sadece kloroz şeklinde görülen bu tepki giderek dal ve ağaç kurumalarına yol açar.
• Taban suyunun yüksek olduğu yerlerde kökler yüzlek kalır ve ağacın gelişimi yavaş olur kök çürümelerine yol açan mantarlar aşırı çoğalarak, ağaçlarda önce kloroz ile birlikte zamklanma sonrada dal hatta ağaç kurumalarına yol açarlar.
• Havalanamayan, sert ve geçirimsiz topraklar da, zamklanmaya ve giderek ağaç ölümlerine yol açarlar.

Kiraz Üretimi

Kiraz çöğürü üretiminde generatif (tohumla) ve vegetatif (tohum dışındaki organları) ile olmak üzere iki yöntem kullanılır. İster vegetatif isterse generatif yollarla olsun elde edilen çöğür aşılanarak fidan elde edilir. Modern bahçeler aşılı fidanlarla oluşturulur. Çünkü kiraz aşı dışında mevcut teknikte başka bir yöntemle yetiştirilmemektedir.

Generatif Üretim ve Kiraz

Generatif üretme tohumla üretme demektir. Bodur kiraz yetiştiriciliği giderek yaygınlaştığı için, büyük fidancılık işletmelerinde son zamanlarda fazla kullanılmamaktadır.

Yabani bitkilerden tohum toplanırken, ağaçların iyi gelişmiş, sağlıklı, güçlü ve bol verimli olması gözetilmelidir. Meyveler kendine has irilik, renk ve olgunluklarını kazandığı zaman hasat edilirler.

Tohum alınacak anaçlar sağlıklı olmalıdır. Kurak şartlarda yetişen anaçların tohumları yeterince gelişmemiş olur. Emici böceklerin zarar verdiği anaçlarda sağlıklı tohum geliştiremez.

Hasat edilen meyveler bekletilmeden temizlenir. Meyveden çıkarılan tohumlar yıkanır, gölgede kurutulur. Havadar, nemsiz ve fare zararından korunarak küçük bez torbalarda katlama veya ekime kadar muhafaza edilirler.

Rastgele tohum satın almak risklidir. Tohumun kaynağı belli olmalıdır. İşleme artığı ise, tohumlar zarar görmeden işlenildiğinden emin olunmalıdır. Hangi ağaç ve tiplerden alındığı, nasıl temizlenip kurutulduğu, nasıl muhafaza edildiği soruşturulmalıdır. Güneş altında kurutulması, nemli yerlerde muhafaza edilmesi çimlenmeyi olumsuz etkiler. İyi olgunlaşmış meyvelerden alınmalı, taze olmalı, hastalık ve zararlılardan etkilenmemiş olmalıdır.

Bununla beraber kirazın tohum anaçları 3 tanedir.

Mazzard (Kuş Kirazı) Anacı
Kiraz çekirdeklerinden çıkan çöğürlerden elde edilmiş tohumların ekilmesiyle oluşan ağaçtır. Geçirgen, verimli ve tınlı topraklardan hoşlanır. Saçak kökü güçlü, kiraz çeşitleri ile uyuşması iyi, uzun ömürlü ağaçları oluşturur. Sulanabilen arazilerde kullanılması uygun olur. Üzerine aşılı çeşitler yüksek boylu ağaçlar oluşturur. Hasatta zorluk yaşanmasına neden olur. Fazla boylanmasını önleyecek budama yapılabilir. Bu anaçla 5×6, 6×7 m aralık ve mesafede dikim yapılabilir. Kuşkirazı anacı üzerine aşılı çeşitlerde verim 7.-8. yıllarda gerçekleşmektedir.

İdris (Mahleb) Anacı
Derin köklü, kurak şartlara ve kireçli topraklara nispeten dayanabilen, %25 bodurluk sağlayan, bundan dolayı üzerine aşılı çeşidi, kuş kirazı anacına aşılı çeşide göre 2 yıl daha erken meyveye yatıran, çabuk ve güçlü gelişen bir anaçtır. Meyvelerini kuş kirazına göre 1 hafta erken olgunlaştırır. 5×5, 5×6 m aralık ve mesafede dikim yapılabilir. İdris üzerine aşılı kirazlar ilk verim 4.-5. yıllarda gerçekleşmektedir.

Mahlebin iki tipi vardır; birisi yaprakları koyu yeşil, meyvesi siyah olan ki bunun kiraz çeşitleri ile uyuşması iyi değildir ve tavsiye edilmez. Diğeri yaprakları açık yeşil, meyveleri sarı olan tiptir. Kiraz çeşitleriyle daha iyi uyuşma gösterir. Yetiştirici kurak şartlarda kiraz yetiştirecekse anaç olarak mahlebi tercih etmelidir. İdris anacının bodurlaştırıcı etkisi aşı yeri topraktan 50 cm yukarıdan yapıldığında daha da belirgin hale gelmektedir.

Yabani Vişne (Prinus Cerasus) Anacı
Kirazla uyuşma sorunu vardır. Soğuklara dayanıklıdır. Kireçli toprakları sevmez. Ağır topraklara toleranslıdır. Çok yaygın kullanılmaz.

Vegetatif Üretim ve Kiraz

Kiraz ağaçları çelik ve daldırma ile köklenmez. Bazı bitki gelişim düzenleyicileri ile yapılan denemelerde çeliklerin köklenme oranı ekonomik düzeyde çıkmamıştır.

Son yıllarda bodur kiraz yetiştiriciliğine olan talep fazlalaştığı için modern fidan yetiştiricileri doku kültürü yöntemleriyle klon anaçları üretmektedir. Her ne kadar kiraz ağacı vegetatif olarak üretilmese de klon anaçları vegetatif olarak üretilebilmektedir. Bunlardan en fazla yaygın olanları yeşil çelik, tepe daldırması ve stool bed layering yöntemleridir.

Bodur Kiraz Yetiştiriciliği

Dünyada son yıllara kadar kullanılan Yabani Kuş Kirazı ve İdris tohum anaçlan, yerlerini yavaş yavaş bodur, yarı-bodur gelişen klon anaçlarına bırakmaktadır. Özellikle batı Avrupa ülkelerinde bu bodur klon anaçları hızla yaygınlaşmaktadır. Ülkemizde de bodur kiraz yetiştiriciliği veya yarı bodur kiraz yetiştiriciliği son yıllarda yaygınlaşmaktadır.

Bodur kiraz yetiştiriciliğinin avantajları şöyle özetlenebilir:

• Toprağa uygun anaç seçimini mümkün kılar.
• Birim alandan daha fazla ürün elde edilir.
• Kaliteli ürün elde edilir.
• Budama ve ilaçlama maliyetleri azaltılmış olur.
• Hasat döneminde işçi başına düşen ürün toplama oranı yüksek olur.

Bodur fidanlarla bahçe kurmanın mahsurlu yönleri de şunlardır:

• Bodur kiraz fidanları klasik anaçlı fidanların 2-3 katı fiyattadır.
• Daha fazla teknik bilgi ve bakım ister.
• Bodur fidan her yerde bulunmaz, temin güçlüğü vardır.
• Kar yağışının fazla olduğu yerlerde dal kırılmaları fazla olur.

Günümüzde yaygın kullanılan klon anaçlarından bazıları ve özellikleri şunlardır

Mazzard F 12/1, Bodur Kiraz Türü
Kuşkirazı’ndan seleksiyon yoluyla elde edilmiştir. Çoğu durumda kuşkirazı çöğürlerinden daha kuvvetlidir ve hem kiraz hem de vişne çeşitleriyle uyuşması oldukça iyidir. Genellikle hendek daldırmayla çoğaltılır. Fakat mist veya sisleme altında yeşil çeliklerle de çoğaltılabilir. Bakteriyel kansere dayanıklı ancak kök boğazı kanserine hassastır.

SL-64 (St. Lucie 64), Bodur Kiraz Türü
Seleksiyonla elde edilmiş bir mahlep klonudur. Yeşil ya da yarı odun çelikleriyle çoğaltılması kolayken, doku kültürü ile çoğaltılmaları zordur. Kiraz çeşitleriyle özellikle de Biggarreau tipleriyle uyuşması iyidir. SL-64 üzerine aşılı çeşitler iyi drene olmuş topraklarda iyi gelişirler fakat diğer çoğu mahlep tiplerine göre farklı toprak tiplerine adaptasyonları daha iyidir. Mahlep ve Kuşkirazı’ndan daha küçük taç yapar. Genel özellikleri bakımından İdris’e benzemekle beraber homojen ağaçlar meydana getirmesi, vegetatif olarak çoğaltma imkânı olması iyi özellikleridir. Özellikle kumlu, çakıllı pH’ı yüksek topraklara tavsiye edilir.

Gisela -5-6, Bodur Kiraz Türü
Almanya’da Giessen Üniversitesi tarafından geliştirilen yan bodur bir anaçtır. P. cerasus x P. canescens melezidir. Almanya’daki bahçe denemelerinde; 5. yıldan sonra F 12/1’in %50’si kadar taç hacmine sahip olduğu, ağır killi ve oksijensiz ortamlara uygun olmayacağı belirtilmektedir. Kiraz çeşitleriyle uyuşmazlığı tespit edilmiştir.

Doku kültürleri yoluyla çoğaltılmaktadır. Gisel A 6 aynı seriden elde edilmiş olup, geççi ve kendine verimli olan çeşitler için daha çok önerilmektedir.

Gisela 5 bodur kiraz türünde görülen uyuşmazlık:

Max Ma 14, Bodur Kiraz Türü
Kuşkirazı ve İdris melezidir. Yan bodur bir anaçtır ve Fransa’da büyük ün kazanmıştır. F12/1 üzerine aşılı ağaçların %40-60, SL-64 üzerine aşılı ağaçların ise %60-80’i büyüklüğünde taç oluşturur. Kireçten kaynaklanan kloroza karşı dayanıklıdır.

Tabel/Edabriz, Bodur Kiraz Türü
Prunus cerasus’un bir klonu olan Tabel/Edabriz Fransa’da INRA tarafından selekte edilmiştir. Fransa haricindeki diğer ülkelerde denemeleri oldukça sınırlı sayıdadır. Doku kültürü ile çoğaltılabilse de en iyi yarı odun çelikleri ile çoğaltılmaktadır. Diğer vişne anaçlarının aksine tüm kiraz çeşitleri ile uyuşması iyidir. Bu anaç üzerine aşılı ağaçlar bodur gelişirler. Fakat bu bodurluk hem toprak tipi hem de çevre koşullarından etkilenmektedir. Edabriz üzerine aşılı ağaçlar Colt ve MaxMa-14 gibi hibrit anaçları üzerine aşılı ağaçlardan daha küçük taç oluştururlar. Killi ya da kireçli topraklara uyumu iyidir. Kurak ve PH’ı yüksek topraklarda iyi sonuç vermez.

CAB, Bodur Kiraz Türü
İtalya’da Bologna Üniversitesi’nde ıslah edilmiştir. CAB 4D, CAB 11E ve CAB 6P bu seri içerisinde yer alan en önemli anaçlardır. Prunus Cerasus (Vişne) türüne girerler ve vişneler için de anaç olarak önerilebilir. İtalya’da 30 yıldır denenmekte ve yaygın olarak kullanılmaktadır. Ağır bünyeli topraklarda kullanılabilir. Kuş kirazının oluşturduğu ağaç hacminin %50-60’ı kadar ağaç oluşturur Max Ma 14 anacı ile aynı kuvvette gelişir. Çöğüre göre üzerindeki çeşidi 2 yıl erken verime yatırır. Az da olsa dip sürgünü oluşturur; çelikle çoğaltılmaları zordur. Soğuklara dayanıklı bir anaçtır.

P-HL, Bodur Kiraz Türü
Çekoslovakya’da Prunus Cerasus ve Prunus Avium türlerinin melezlenmesi ile elde bu anaçlardan en önemlileri P-HL-A, P-HL-B ve P-HL- C anaçlarıdır. Yüzlek kök sistemi sahiptir. Soğuk iklim şartlarına dayanıklıdır. Doku kültürü ile üretilebilir. Bu grupta yer alan anaçlardan P-HL-C anacı en bodur anaç özelliğini taşır, kuş kirazı standart çöğür anacının %40- 50’si kadar büyüklükte ağaçlar oluşturur. Rüzgârlı bölgelerde destek sistemi gereklidir. Ağır bünyeli topraklara kısmen dayanıklıdır.

WEİROOT, Bodur Kiraz Türü
Almanya’da Prunus cerasus türünden geliştirilen kiraz anaçlarındandır. En önemlileri Weiroot-158 ve Weiroot -54 anaçlarıdır. Üzerindeki çeşidin erken meyveye yatmasını sağlar. Kuş kirazı çöğür anacının oluşturduğu tacın %40-45’i kadar büyüklükte ağaçlar oluşturur. Bazı kiraz çeşitleriyle aşı uyuşmazlığı göstermektedir. Yeşil çelikle kolaylıkla çoğaltılabilmektedir

VİCTOR, Bodur Kiraz Türü
İtalya’da Bologna Üniversitesi’nde ıslah edilmiş bir anaçtır. Yarı bodur anaçlar içerinde yer alır. Prunus Cerasus türünden elde edilmiştir. Meyve iriliği ve verimlilik yönünden iyi bir anaçtır. Kirece, taban suyuna ve kurağa orta düzeyde dayanıklıdır. Bu anaç üzerinde sıra üzeri 3-3,5 m, sıralar arası ise 4-4,5 m aralık ve mesafeler uygulanabilir.

Bazı kiraz ve vişne klon anaçları ve özellikleri:

Kiraz anaçları ve sağladıkları bodurluk oranları:

Bodur anaca aşılı, 2 yaşındaki 0900 ziraat kiraz çeşidi:

Bodur kiraz ağaçları:

Kiraz Bahçesi Tesisi

Bahçe kurulacak yerin toprağı, dikimden en az 1-2 ay önce derince sürülür ve bahçe tesviye edilir. Drenaj zorunluluğu olan yerlerde drenaj hendekleri açılır. Dikim yerleri işaretlenir. Dikim şekillerinden biriyle kapama, karışık veya ara ziraatı ile bahçeler kurulur.

Kiraz yetiştiriciliğinde problemlerin büyük kısmı henüz bahçe kurulurken yapılan hatalara dayanmaktadır. Tek çeşitle bahçe kurulması, genellikle derin dikim ve ilk yıllarda ağaçların terbiye edilmemesi, gövde yaralanmalarının önemsenmemesi başlıca kuruluş hataları olarak ileriki yılların verim ve ağaç sağlığını etkilemektedir.

Kiraz Bahçesi Tesisinde Dikkat Edilecek Hususlar:

• Kiraz yetiştiriciliğine ait bilgi donanımı edinilmelidir.
• Pazar ve pazarlama imkânları netleşmeden yetiştiriciliğe başlanmamalıdır.
• Tesis öncesi toprak numunesi alınıp mutlaka tahlil yaptırılmalıdır. Organik madde miktarı %2,5 den düşük çıkarsa bahçeye çiftlik gübresi veya leonardit takviyesi yapılmalıdır.
• Don tabanı oluşturan yerlere bahçe kurulmamalıdır.
• Taban suyu yüksek yerlere kiraz bahçesi kurulmamalıdır.
• Şiddetli rüzgârlara açık yerler olmamalıdır.
• Mümkünse meyilli ve yamaç yerler tercih edilmelidir.
• Kaliteli toprak derinliği en az 2m olmalıdır.
• Bahçe mutlaka sertifikalı fidanlarla kurulmalıdır.
• Elde mevcut toprak şartlarına uygun anaç seçilmelidir.
• Mevcut iklim şartlarına uygun çeşit seçilmelidir.
• Seçtiğimiz anaca uygun sıra arası ve üzeri mesafelerde dikim yapılmalıdır.
• Dikimden önce tüm toprak tiplerinde derin krizma yapılmalıdır.
• Fidan dikimleri mümkünse sonbahar-kış döneminde yapılmalıdır.
• Kar yağışı çok olan bölgelerde fidanların kırılmasını önleyici tedbir alınmalıdır.
• Bahçede kış aylarında kemirgen zararı olup olmadığı kontrol edilmelidir.

Kiraz bahçesi kuruluş aşamasında iyi bir planlama yapılmalı ve ilk yıllarda gerekli kültürel tedbirler ihmal edilmemelidir.

Ülkemizde genellikle eski bahçeler tek çeşitle kurulmuştur. Tek çeşitle bahçe kurulması yetersiz döllenmeye sebep olduğu gibi, pazara kiraz arzı da kısa bir döneme inmektedir. Hasada yakın dönemde dolu veya yağmur yağışları olursa üreticiler büyük zarar görmektedir. Bu yüzden hiçbir yetiştiricinin tek çeşitle kiraz bahçesi kurmaması tavsiye edilir. Her bahçede en azından 4-5 çeşit yer almalı; bu çeşitlerde birbiri ile uyuşur ( birbirini döller ) çeşitler olmalıdır.

---