Bakım ve Besleme için Kullanılan Nakil Araçları

İşletmenin taşıma gereçleri ve vasıtalarla donatılması o işletmenin büyüklüğüne, balık miktarına, ticaret şekline ve yetiştirilen balık türlerine bağlıdır. Bu noktalar balık iletim araçlarının düzenlenmesinde göz önünde tutulmalıdır. Eğer yeterli bir bilgi veya deneyim yok ise işletmenin taşıma gereçleri ve araçları ile donatılmasında havuzdaki balık miktarı göz önünde tutulur. Bir balık hesabında balık taşıma araç ve gereçleri yeterli ve uygun olmalıdır. Dayanıksız geniş kapların kullanılması, çalışmada çoğunlukla zaman kaybettirir ve doldurma ve boşaltma anında balıklara zarar verebilir.

Bir işletmenin stoklama ve taşıma araçlarıyla uygun şekilde donatılmasında yanlışlıklar yapılması her zaman mümkündür. Aslında ihtiyaçlar basitçe hesaplanabilir. Yapılan yanlışlıklarla yitirilecek balıkların satışından elde edilecek paranın gerekli gereçleri temin etmeye yeterli olacağı unutulur ve hatalar her yıl tekrarlanır.

Taşıma gereçlerini temin etmede pek çok faktör dikkate alınır. Taşıma kapları geniş hacimli ve çok ağır olmalı, duvarları pürüzsüz ve düz olmalı, kolay temizlenebilmeli ve dezenfekte edilebilmelidir. Ayrıca sıcaklığı koruyucu ve darbelere dayanıklı yapıda, balıkların kolayca dışarı alınabildiği ve suyun oksijence yeterince zenginleştirilebileceği derinlikte olmalıdır.

Sıcaklığı korumak için taşıma kapları, termos sisteminde olduğu gibi çift duvarlı yapılır. Taşıma kaplarını iç yüzeyinin tümünün beyazla boyanması balıkların kontrolünü kolaylaştırır fakat deri renginin solmasına yol açar. Kapların su içindeki normal yaşantısına uyan orta yeşillikte bir renkle boyanmış olması daha uygun olacaktır.

Taşıma kabı kapağı büyük ve çıkarılıp alınabilir, sökülebilir sıkı kapanabilir olmalıdır. Suyu boşaltmak için kabın tabanına boşaltma borusu yerleştirilir. Büyük araçlara balıkların 30 x 40 cm büyüklüğündeki bir oluktan yüzerek çıkmalarını sağlayan bir set eklenir. Taşıma kolu kabın duvarı içine yerleştirilmiştir. Fakat bu kollar yan yana sıralanmış batarya şeklindeki kaplarda bir engel teşkil etmemelidir.

Çeşitli Tipte Kepçe Ağlar
Yumurta almak üzere yakalanmış balıkların stok havuzlarından alınıp sağım yerine götürülmesinde veya kuluçkahanelerde elden geçirme sırasındaki taşımalarda iki tarafı da açık kepçeler kullanlır. Ayrıca yavru ve satış boyuna gelmiş balıklar, balığın büyüklüğüne göre göz açıklığına sahip bir ucu kapalı kepçelerle yakalanır.

Plastik Kovalar
Çiftlik içinde balıkları taşımak için plastik tanklar, variller, kovalardan yararlanılır. Eğer balığın sıçrama tehlikesi varsa uygun bir kapağı olmalıdır. Kabın kapasitesi 60 l ’yi aşmamalıdır. Aksi halde taşıma ve kaldırmada zorluk yaratır. Kaplarda taşıma kolaylığı açısından vidalanmış veya yapılırken içine yerleştirilmiş metalden sapları olan kaplar kullanılır. Tüm küçük yavru balıklar, bir yazlık sazan ve yeşilsazanlar için su içinde taşıma zorunluluğu vardır. Bunun için her taşıma kabına 1 kova su konmalıdır. Bu su balığın ters tarafa itilip sıkıştırılmasını, balığa yapışmış kum, taş parçacıklarının mukozayı zedelenmesini ve bu suretle oluşacak küf mantarının gelişmesini önleyecektir.

Oksijen Takviyesi ile Donatılmış Nakil Tankları
Amaca uygun olarak seçilen taşıma araçlarının içine yeterli hava veya oksijen verme düzeninin kurulmasında yarar vardır.

Taşıma suyuna oksijen verme, küçük bir havuzda daha fazla balığı canlı tutmak ve iletmek için havalandırma yöntemleri içinde en çok olanıdır. Burada 150-200 atü’lük çeşitli büyüklükte tüpler kullanılır. Tüpe manometreli bir dağıtıcı ve her boru iletim kabının tabanında bulunan bir hava taşına bağlanır.

Küçük araçlarda tüp taşıma kabının içinde büyüklerde ise kap dışında ve aracın üzerine yerleştirilir.

Oksijen basıncı ve verilen miktarların en doğru yanıtı yalnızca bu amaç için hazırlanan özel gösterge ile olur. Çünkü 0,25-0.75 atü’lük zayıf kullanma basıncında manometre ya yoktur veya çalışması garantili değildir. Manometresiz tüplerin araca yerleştirilmesi geniş deneyim ister. Bu işlem balığın araca yüklenmesinden önce yapılır.

Gerçekte herhangi bir tüpün basıncı ölçülmeden iletimde kullanılması sakıncalıdır. 150-200 atü’lük büyük tüpler depodan yeni doldurulmuş olarak alınsa dahi dolu basınç miktarını gösteren rakamın doğruluğu kesin değildir. Ana vananın hatalı sıkıştırılması nedeniyle az miktarda fakat sürekli bir oksijen kaçağı olabilir. Bu da tüpteki oksijen miktarını süratle azaltır. İletim anında farkına varılmayan bir oksijen kaybı olursa balıklarda oksijen yetmezliğinden toplu ölüm beklenebilir.

Taşıma suyuna oksijen verme, küçük bir hacimde daha fazla balığı canlı tutmak ve iletmek için havalandırma yöntemleri içinde en çok kullanışlı olanıdır. Taşınacak yavru balık miktarına bağlı olarak çeşitli büyüklükte tüpler kullanılır. Tüpe manometreli bir dağıtıcı, dağıtıcıya taşıma tankı veya kabı kadar boru ve her boru bir hava taşına (püskürtücü) bağlanır. Hava taşları iletim kabının tabanına yerleştirilir. Tüp küçük araçlarda kabım içine büyüklerde ise dışına ve aracın üzerinde yerleştirilir.

Oksijen kabarcıkları ne kadar küçük ve eşit dağılırsa balık iletimi o kadar iyi başarılı olacağından kaliteli oksijen dağıtıcı veya en uygunu iyi yapılmış hava taşı kullanılmalıdır.

Su sıcaklığı ne kadar düşük ve oksijen dağılımı ne derece homojen ise suyun oksijen alma gücü o derece artar. Çok fazla oksijen vermek balıkların solungaçlarında yanmaya, mukoza yıkımına, balığın ağır zedelenmesine ve hatta ölümüne sebep olabileceğinden oksijenin zayıf bir akımla verilmesi gereklidir.

Oksijen ile yapılan taşıma sırasındaki işlemlerde oksijenin hiçbir suretle yağ ile veya kimyasal olarak yapılmış yağlarla temas etmemeli, oksijen donanımının her yanının hayati tehlike nedeni ile yağlı pislikten mutlaka temizlenmiş olması gereklidir. Yağlanmış bir oto anahtarının, ventil bağlantısının yerleştirilmesinde kullanılmasının dahi bir patlamaya yol açabileceği, iletim sırasında etrafına çarpan tüpün ventilinin kırılabileceği ve kuvvetle genişleyen gazın geriye tepmesi ile tüpün tıpkı bir torpido gibi savrularak ağır kazalara yol açabileceği unutulmamalıdır. Tüpün fazla ısıtılmasından ve güneş altında uzun süre bırakılmasından kaçınmalıdır.

Gerçekte herhangi bir tüpün basıncı ölçülmeden iletimde kullanılması sakıncalıdır. Ana vananın hatalı sıkıştırılması sebebiyle az miktarda fakat sürekli bir oksijen kaçağı olabilir. İletim anında farkına varılmayan bir oksijen kaybı olursa balıklarda oksijenin yetmezliğinden ölüm beklenir. Garantili bir sıkışma elde edebilmek için oksijen tüpündeki redüksiyon ventilinin bağlama vidasının içinde fiber düz, pürüzsüz, aşınmamış olmalı ve bütün gövde gücünün kullanılması ile döndürülerek yapılmalı, pahalı aletin zedelenmesini önlemek için kıskaç veya İngiliz anahtarı kullanılmamalıdır.

Dışta yatık duran tüplerde ve büyük armatürlerde iki adet manometre bulunur. Birinci manometre tüp içindeki basıncı, ikincisi ise çalışan ventil ile ayarlanmış kullanılan basıncı gösterir.

Hava vericiden oksijenin çıkışı küçük kabarcıklar halinde, hava kabarcıkları görünür halde olmalıdır. Büyük kabarcıklar hava dağıtıcısının düzensiz çalıştığını, balık yerleştirilmiş araca bir süre oksijen verildikten sonra suyun üst yüzünde parmak kalınlığında köpük oluşması ayarın doğru olduğunu gösterir.

Oksijen ve Hava Dağıtıcılar
Taşıma suyunda oksijenin iyice dağıtılması için önceleri yumuşak ağaçtan, daha sonra elektolit kömürden, bims ve seramik materyalden yapılmış delikli borular kullanılmıştır. Bunlar delikli bir metal boru içine yerleştirilip hava borusuna bağlanır. Bağlantılı levhalan çabuk kırıldığından bir delikli muhafaza içine konulmalı ayrıca püskürtücü, kış aylarında donmayan yerlerde saklanmalıdır.

Yoğun taşımacılıkta oksijenlendirme, kabın çeşitli noktalarındaki çok sayıdaki borulardan oluşan düz püskürtücülerle yapılmalıdır.

İşletmenin taşıma gereçleri ve vasıtalarla donatılması o işletmenin büyüklüğüne, balık miktarına, ticaret şekline ve yetiştirilen balık türlerine bağlıdır. Bu noktalar balık iletim araçlarının düzenlenmesinde göz önünde tutulmalıdır. Eğer yeterli bir bilgi veya deneyim yok ise işletmenin taşıma gereçleri ve araçları ile donatılmasında havuzdaki balık miktarı göz önünde tutulur. Bir balık hesabında balık taşıma araç ve gereçleri yeterli ve uygun olmalıdır. Dayanıksız geniş kapların kullanılması, çalışmada çoğunlukla zaman kaybettirir ve balıklara doldurma ve boşaltma anında zarar verebilir. Böylece balıkların satışından önce var olan iyi bir gelir kısıtlanmış ve kaybedilmiş olur.

Taşıma gereçlerini temin etmede pek çok faktör dikkate alınır. Taşıma kapları geniş hacimli ve çok ağır olmalı, duvarları, pürüzsüz ve düz olmalı kolay temizlenebilmeli ve dezenfekte edilmelidir. Ayrıca sıcaklığı koruyucu ve darbelere dayanıklı yapıda balıkların kolayca dışarı alınabildiği ve suyun oksijence yeterince zenginleştirilebileceği derinlikte olmalıdır.

Sıcaklığı korumak için taşıma kapları, termos sisteminde olduğu gibi çift duvarlı yapılırlar, taşıma kaplarını iç yüzeyinin tümünün beyazla boyanması balıkların kontrolünü kolaylaştırır, fakat deri renginin solmasına yol açar. Pek çok balık türünde renk pigmentasyonu çevresine süratle uyum gösterdiğinden beyaz kaplardan alınan balıklar uçuk renkli olacağından kapların su içindeki normal yaşantısına uyan renkli olacağından kapların su içindeki normal yaşantısına uyan orta yeşillikte bir renkle boyanmış olması daha uygun olacaktır.

Taşıma kabı kapağı büyük ve olabildiğince çıkarılıp alınabilir, sökülebilir sıkı kapanabilir olmalıdır.Suyu boşaltmak için kabın alt tabanına boşaltma borusu yerleştirilir. Büyük araçlara balıkların 30 x 40 cm büyüklüğündeki bir oluktan yüzerek çıkmalarını sağlayan bir set eklenir.Taşıma kolu kabın duvarı içine yerleştirilmiştir.Fakat bu kollar yan yana sıralanmış batarya şeklindeki kaplarda bir engel teşkil etmemelidir.

İlginizi Çekebilir!